Οσο κι αν είναι λάθος οποιαδήποτε σύγκριση με τον ιταλικό Μάη '68, το τραγούδι του Μάη του Fabrizio de Andre' (1973, δίσκος: storia di un impiegato) εμπνέει την συγγραφή χαρτοπανώ στην Πίζα. Με αφορμή αυτό το γεγονός αναρτώ ένα βίντεο με το τραγούδι του Μάη και παραθέτω μία (ίσως όχι πολύ ποιητική) μετάφραση των στίχων.
Οι στίχοι στα ελληνικά
Print this post
Οι στίχοι στα ελληνικά
Τραγούδι του Μάη
Ακόμη κι αν ο δικός μας Μάης
έγινε χωρίς το θάρρος το δικό σας
κι αν ο φόβος να βλέπετε
σας έκανε να σκύβετε το κεφάλι
κι αν η φωτιά παρέλειψε τα δικά σας χιλιοκατοστάρια (ΦΙΑΤ)
ακόμη και αν εσείς πιστεύετε ότι είσαστε αθωωμένοι
είστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Και αν είπατε από μέσα σας
τίποτα δεν συμβαίνει
θα ξανανοίξουν τα εργαστάσια
θα συλλάβουν και κανένα φοιτητή,
πεισμένοι ότι ήταν ένα παιχνίδι
που θα παίζαμε για λίγο
δοκιμάστε όσο θέλετε να θεωρείστε αθωωμένοι
είστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Αν και τις πόρτες σας κλείσατε στη μούρη μας
τη νύχτα που τα 100
τον πισινό μας δάγκωναν
αφήνοντάς καλόπιστα
να μας πετσοκόψουν στα πεζοδρόμια
αν και τώρα δεν σας κόφτει
τη νύχτα εκείνη εσείς ήσασταν εκεί.
Και αν στις γειτονιές σας
όλα σαν χθές παρέμειναν
χωρίς τα οδοφράγματα
χωρίς τραυματισμένους χωρίς δακρυγόνα
αν θεωρήσατε καλές
της τηλεόρασης τις «αλήθειες»
αν και τότε θεωρήσατε ότι είσαστε αθωωμένοι
είσαστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Και αν τώρα πιστεύετε
ότι όλα είναι όπως πρώτα
γιατί ψηφίσατε πάλι
την ασφάλεια και την τάξη,
πεισμένοι ότι απομακρύνετε
τον φόβο της αλλαγής
θα ΄ρθούμε πάλι μπροστά στις πόρτες σας
και θα ουρλιάξουμε ακόμη πιο δυνατά
όσο και να νομίζετε ότι ήσαστε αθωωμένοι
για πάντα είσαστε μπλεγμένοι.
Ακόμη κι αν ο δικός μας Μάης
έγινε χωρίς το θάρρος το δικό σας
κι αν ο φόβος να βλέπετε
σας έκανε να σκύβετε το κεφάλι
κι αν η φωτιά παρέλειψε τα δικά σας χιλιοκατοστάρια (ΦΙΑΤ)
ακόμη και αν εσείς πιστεύετε ότι είσαστε αθωωμένοι
είστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Και αν είπατε από μέσα σας
τίποτα δεν συμβαίνει
θα ξανανοίξουν τα εργαστάσια
θα συλλάβουν και κανένα φοιτητή,
πεισμένοι ότι ήταν ένα παιχνίδι
που θα παίζαμε για λίγο
δοκιμάστε όσο θέλετε να θεωρείστε αθωωμένοι
είστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Αν και τις πόρτες σας κλείσατε στη μούρη μας
τη νύχτα που τα 100
τον πισινό μας δάγκωναν
αφήνοντάς καλόπιστα
να μας πετσοκόψουν στα πεζοδρόμια
αν και τώρα δεν σας κόφτει
τη νύχτα εκείνη εσείς ήσασταν εκεί.
Και αν στις γειτονιές σας
όλα σαν χθές παρέμειναν
χωρίς τα οδοφράγματα
χωρίς τραυματισμένους χωρίς δακρυγόνα
αν θεωρήσατε καλές
της τηλεόρασης τις «αλήθειες»
αν και τότε θεωρήσατε ότι είσαστε αθωωμένοι
είσαστε εξ ίσου μπλεγμένοι.
Και αν τώρα πιστεύετε
ότι όλα είναι όπως πρώτα
γιατί ψηφίσατε πάλι
την ασφάλεια και την τάξη,
πεισμένοι ότι απομακρύνετε
τον φόβο της αλλαγής
θα ΄ρθούμε πάλι μπροστά στις πόρτες σας
και θα ουρλιάξουμε ακόμη πιο δυνατά
όσο και να νομίζετε ότι ήσαστε αθωωμένοι
για πάντα είσαστε μπλεγμένοι.
